viernes, 12 de diciembre de 2008

Espacio e tempo




Un mesmo lugar ten distinto aspecto co paso do tempo.

Outono, inverno, primavera... xa virá o verán a Bos Aires.

O Ginkgo biloba é unha das árbores que máis me gustan.

(Se queres, preme nas fotos que tomei nas distintas estacións do ano)


Antón.

28 comentarios:

  1. Na entrada tedes un enlace para ler máis sobre o Ginkgo biloba, chamado tamén "fósil vivente".

    Saúdos.

    Antón.

    ResponderEliminar
  2. Es muy interesante este seguimiento que has hecho del Ginkgo Biloba en diferentes estaciones del año!!... Todo siempre parece igual, pero cada dia es algo nuevo a estrenar y conviene estar atento para poder apreciar sus cambios!!
    Gracias por haber propiciado mi reflexión. A veces es bueno que te lo recuerden.
    Un abrazo desde Barcelona.

    ResponderEliminar
  3. AHora despues consulto el enlace, gracias. Qué interesante post... genial el ver el paso del tiempo y los cambios de un mismo lugar desde un mismo sitio. Mi estación-vista favorita, la de la primera foto.

    Saludos

    ResponderEliminar
  4. El tiempo pasa y nuestras vidas son espectadores de lo que nos rodea. Aunque a veces nos olvidamos de nosotros.
    Un abrazo amigo.
    Me ha gustado el merecido homenaje a Joan Baptista Humet.

    ResponderEliminar
  5. Preciosas fotos, e gracias pola información sobre a árbore.
    Moitos bicos

    ResponderEliminar
  6. El cualquier momento photoshop introduce un filtro de las estaciones que permita reducir a un clic lo que es resultado de la adecuación al paso del tiempo. Un saludo

    ResponderEliminar
  7. eso de que haxa millóns de anos que desapareceron todos os seus parentes, fai dela unha árbore misteriosa.
    A única que tiven oportunidade de ver -que me decatara- foi hai un par de anos en Braga (Portugal)

    Gústanme moito as series de fotografías tomadas desde un mismo punto cun mismo enfoque en distintas épocas, non só estacionais, senon con anos de diferencia... é moi particular captar ás veces esas nimias diferencias, ou as moi grandes das que case nin nos decatamos ¡tan pequena é a memoria!

    ResponderEliminar
  8. Excelentes fotos Antón! El tiempo pasa, no las cosas...
    Un abrazo

    ResponderEliminar
  9. Por eso hay que volver siempre a esos lugares.
    Hermosa reflexión y fotos.

    ResponderEliminar
  10. si, a min tamén me encanta esta serie. Eu tamén gosto de sacar imaxes en diferentes épocas do ano, é como facer máxia cun clic. Otra curiosidade, cando viaxo a lugares nos que xa estiven noutras ocasions, intento volver as mesmas ubicacions e sacar a mesma foto.Para min é moi poético este feito, entraña, tantas, tantas cousas para min. Das cidades que máis fotos teño deste tipo, son Compostela e Bilbao.

    Un bico e moita sorte para nos e para eses numeriños da loteria do folkantas!

    ResponderEliminar
  11. "Todo pasa y todo queda...", os versos son de Machado e penso que son apropiados para a ocasión.
    Apertas.

    ResponderEliminar
  12. hi Anton and cuspedepita,
    it's really nice pict. It's depicted serenity situation. Sometimes the situation like this never happen in my place, because it's like in the autumn, and its building is the sort of Europe building. where's the located?

    ResponderEliminar
  13. Fermosísimas fotos, fermosísima reflexión.....E que fermosa é esa árbore...!!

    Bicos

    ResponderEliminar
  14. o olhar da cámara ao longo do tempo e o seu percurso dá-lhe mais magia a estas fotografias.
    beijos

    ResponderEliminar
  15. Sóanme esas fotos, Antón ;-)
    Que interesante a información sobre o Ginkgo Biloba, non tiña idea que fose unha árbore tan especial, anque si lera sobre as súas propiedades medicinais.
    Chuchiños

    ResponderEliminar
  16. Tal cal nos acontece aos humanos: non sempre temos o mesmo encanto; ou non sempre o encanto que posuimos é percibido polos demáis do mesmo xeito.

    Moi ilustrativo o do Ginkgo Biloba. Aprendo moitísimo. Grazas, profes.

    ResponderEliminar
  17. Nuestra memoria práctica nos hace creer que se trata del mismo lugar en momentos diferentes. Pero en la memoria del arbol no existe la posibilidad del desplazamiento y por tanto cada estación, pero también cada día, cada instante incluso, es un lugar diferente. Esto también lo saben los buenos fotografos, que gustan de volver a un mismo sitio cuando saben que ya no será el mismo. Aunque eso sí, espero que estos fotografos no se conviertan en fósiles viventes.

    ResponderEliminar
  18. Anton grazas polo teu comentario, desexámosche unhas felices festas e sorte para o próximo ano.

    ResponderEliminar
  19. Interessante tomada de fotos seriada!


    Alegres festividades, sereno Natal e excelente 2009 para ti e para os teus, meu caro Antón!

    Unha aperta.

    ResponderEliminar
  20. ANIÑA: pues estaban allí, no forman parte de un sueño ;-)

    MONTSE: me encanta descubrir los cambios en el entorno. Pienso que quien puede percibir estos detalles disfruta más la vida, ¿no crees? Una abraçada.

    CRIS: el otoño es la estación que más luce a los Ginkgos biloba. Sus colores son increíbles. Saludos.

    JAN PUERTA: tienes razón, no debemos olvidarnos de nosotros mismos.
    Por cierto, la entrada referida a Joan Baptista Humet la escribió mi compañera de blog: "Cuspedepita".
    En este blog escribimos dos personas: Cuspedepita desde Galicia y yo (Antón) desde Buenos Aires. Una abraçada.

    ResponderEliminar
  21. VICTORIA: aledame que che gustara a entrada. Biquiños viaxeiros para Ourense :-)

    NOME ANDRÉS: me resisto a pensar que cualquier día las máquinas puedan obtener fotos de una telaraña perlada de gotas cristalinas como he visto ;-)
    Un saludo.

    ZELTIA: Penso coma ti: esta árbore é misteriosa.
    Gustame moito rexistrar os cambios da natureza. Bicos.

    MARCELO: Muchas gracias por tu comentario. Un fuerte abrazo (sin cucarachas) ;-)

    ResponderEliminar
  22. PEDRO: Cuando volvemos a un lugar ya no somos los mismos que cuando estuvimos por primera vez. Un abrazo y que mejores de la gripe.

    BAGOAS INSOMNES: penso que a fotografía é poética. Dalgún xeito é unha interpretación da realidade.
    Un bico e graciñas pola visita.

    O RAPOSO: pero o noso é pasar..., o blog é un pequeno camiño na rede ;-)
    Unha aperta.

    ARTABRIA: quizáis o que pasa coas estacións do ano pase coas etapas da vida. Cada unha ten o seu ;-)
    Un bico.

    ResponderEliminar
  23. NIAR: this place is in Buenos Aires (Argentina) near my house.
    There are lots of buildings like Europe buildings. Greetings.

    HADEX: todo fermoso, mellor así. Bicos para ti.

    LM: a maxia do paso do tempo... Unha aperta.

    CUSPEDEPITA: viches? ;-) cada día podemos aprender unha cousa nova. Chuchos.

    ResponderEliminar
  24. CHOUSA: Nós tamén aprendemos de ti, por exemplo a ter na man moitos cartos pola venda de billetes da lotería ;-) ;-)

    NACHO CARRERAS: a veces parecen lugares distintos. Un abrazo.

    XUANRATA: confieso que pocas veces me puse en la piel de un árbol, pero ahora que lo mencionas, su cosmovisión realmente difiere de la nuestra.

    ABUELOSCRISYTOÑO: grazas polos saúdos e pola visita. Unha aperta.

    ResponderEliminar
  25. São: gustouche a serie? ;-)
    Os meus mellores desexos para ti e os teus nas festas. Unha aperta.

    A todos los comentaristas: muchas gracias por sus aportes.
    Siempre es estimulante encontrar comentarios en cada entrada. Es un inequívoco testimonio de vuestro acompañamiento.

    Perdón por responder un poco tarde.
    Muchos saludos para todos.

    Antón

    ResponderEliminar

Deixanos a túa opinión.