lunes, 3 de agosto de 2009

Mirando ao mar





Imaxina que estás sentado/a ahí, na silla branca...

(preme nas fotos para velas mellor)

23 comentarios:

  1. Tiena que ser un verdadero placer estar en esa silla.... mirando al horizonte, sentir el mar,y ver como pasa el tiempo.
    Unas fotos preciosaa y un sitio encantador.

    ResponderEliminar
  2. Sentado frente al mar: sólo mar, mar y cielo.

    ResponderEliminar
  3. Imagina ser feliz y que nada te importe más que dejarte llevar por tus pensamientos, fijos los ojos en el mar.

    ResponderEliminar
  4. Quero estar nesa silla branca en agosto e noutra en Mar del Plata en xaneiro jajaja

    Gustaronme moito as fotos.
    Qué lugar!

    Chuchos.

    Antón.

    ResponderEliminar
  5. Jo.... pero una silla ahí??? qué curioso... me encanta!!!! Y qué vistas, desde luego sí que es para sentarse a disfrutar de ello y perder la noción del tiempo.

    me encantó... ains...

    besotes

    ResponderEliminar
  6. ¿Quén é o propietario/a?, ben podería ser eu, ben querería ser eu.
    Bicos

    ResponderEliminar
  7. E a silla ten que ser de plastico???. Eu son mais de sentarme nas pedras e encher os pulmóns.
    Saudos.

    ResponderEliminar
  8. por dió, mullé, non poderían facerlle ó socorrista unha construcción destas de madeira, tan que se encaramase arriba para vixiar ós nadadores, e non poñer esa silla ahí, que parece desas de plástico que poñen nas terrazas debaixo do toldo co logo da Estrella de Galicia..

    a paisaxe preciosa, pero paréceme de mal gusto o de por a silla ahí enriba, coa sua base de cemento e todo.
    en fin

    ResponderEliminar
  9. Solo hay que esperar a que suba la marea, levar anclas y poner rumbo a Itaca. No hacen falta mapas ni cartas de navegación. Este barco ya conoce la ruta.

    (Aunque si se pudiera pedir una cervecita...)

    ResponderEliminar
  10. Puede que el mar sea sólo el hastio de unas olas, pero en esa silla o en otro sitio da igual yo me siento tan pequeño que me reconozco enseguida.

    ResponderEliminar
  11. ai!que vontade de sentir a escuma batendo nas rochas e o ar salgado!
    beijos

    ResponderEliminar
  12. Se é o posto do socorrista ten razón Zeltia, que cousa máis cutre e fulera.
    Agora ben, a min non me importaría botar un par de horiñas aí sentado e ralaxado, sen ningunha preocupación. Pero coa marea baixa, por seacaso.

    Ah! Como dixo alguén por aí, pódese cunha cerveciña...

    ResponderEliminar
  13. Sentiríame coma unha raiña.
    Que pracer!!!!

    ResponderEliminar
  14. hai xente que sabe disfrutar da vida.

    bicos,

    ResponderEliminar
  15. Ten que ser unha gozada estar aí, só, mirando o mar.

    ResponderEliminar
  16. O mar é fantástico e máis dende esa posición.
    Mandei onte a botella por correo. A ver se chega enteira !.

    ResponderEliminar
  17. Que fantástica idea!!!. Vou propoñer traer o mar a Antas para poder colocar unha silla así na cima do monte Farelo!!

    Chuchos ulláns

    ResponderEliminar
  18. … con la mirada atenta…

    Sentarse mirando al mar sobe una piedra granítica de la Costa da Morte...
    pero en una silla de plástico blanco que rompre el encanto.
    Sentarse y dejar que las olas duerman tus pensamientos.

    ... saludos

    CristalRasgado & LaMiradaAusente
    ____________________________

    ResponderEliminar
  19. Ao que cementou a cadeira aí enriba tíñanlle que dar unha boa pescoceira. Todo o encanto do lugar ráchao esa desfeita de asento.

    ResponderEliminar
  20. Encantaríame poder estar sentada nesa silla, por tempo inefinido, caderno en mao, escribindo e sentindo e disfrutando.

    Unha aperta :)

    ResponderEliminar
  21. Pero onde esta o vixiante da praia? Non é esa a súa cadeira? Hainos con sorte, teñen butaca en primeira fila de praia.

    ResponderEliminar
  22. Imaxina que estás ahi sentado na silla branca.....
    Imaxina que o temponon existe
    Imaxina que os soños, so existen no pasado irrealizable, esquezido, inalcanzable.
    Imaxina que tes alas para poder voar.
    Imaxina que o teu corpo non é tal, so unha gota de agua, unha onda no mar...
    Imaxina que non queres tocar a realidade, so escoitar as palabras tenras do silencio, o marmurio do mar, a doce voz do vento,
    Imaxina que non queres despertar,,,,,

    ResponderEliminar
  23. Ahora que se me han acabado las vacaciones, me entra morriña pensando en el mar, me encantaría estar sentada en esa silla, oyendo sólo las olas y alguna gaviota, las fotos transmiten paz y serenidad, las he agrandado, son preciosas.
    Creo que lo que más me gusta es el mar, lástima que Madrid no lo tenga.
    Moitos biquiños, Cuspedepita.

    ResponderEliminar

Deixanos a túa opinión.