¡Como tira la tierra! No me extraña..... Esta semana e vuelto a Galicia toda la semana y cada vez me enamora mas esa tierra. Y así , una semana al mes. Saludos amigos.
É fermoso que un Arxentino nos descubra productos da nosa terra. Por diante da miña casa pasa o fillo do Miño, o Sil, e como di o refrán " O Sil leva a auga e o Miño leva a fama". Apertas fortes, fortes
Éche ben curioso o envase e mais a marca. Aínda que o nome espero que non signifique que "bautizan" o leite, que a auga do Miño xa foi máis pura do que é.
Hoy fui a comprar leche.
ResponderEliminarAunque viva en Buenos Aires no puedo dejar de pensar en Galicia ;-)
Saludos.
Antón.
Esta claro que a empresa ten algo que ver con Galicia
ResponderEliminarSaúdos
A.Cris
Hay sabores que se llevan dentro.
ResponderEliminarE que Galiza vai nos xenes.
ResponderEliminarSaúdos.
Galego 100% e non un 33% como tratan de imponhernos algúns cos seus decretos!!!!!!!!!!!!!
ResponderEliminarBen feito. ¿Por que non?
ResponderEliminarBicos
No la conocía. Debe ser noble y generosa.
ResponderEliminarUn abrazo!
El sabor de mi infancia, con colacao y galletas "Maria".
ResponderEliminarAbrazos.
Claro Antón...o Miño desemboca no Atlántico e reconvírtese ao chegar a Arxentina...heheheh....bicos!!!
ResponderEliminarHadex atopoulle motivacións a ese nome para o leite arxentino. Moi ó xeito, si señor!
ResponderEliminarai, antón!
ResponderEliminarás veces para facer poesía non se precisan versos!
a foto da cabeceira encheume a mirada de luminosidade neste dia escuro
Ten razón Zeltia :-))
ResponderEliminarGústame o deseño do envase. ¿Sería de Ourense o dono de leite Miño? Penso que a ponte que aparece no debuxo é a ponte vella da cidade das Burgas.
Boa viaxe ! :-))
Chuchiños.
...e a Galiza merece , sim, que nos recordemos muito dela!
ResponderEliminarApertas.
Orgullo del nombre y yo haría lo mismo al encontrarla:Sabrá algo a Galicia.
ResponderEliminarSaludos
Mesmo a ponte semella a ponte nova de Ourense.
ResponderEliminarGustoume a teoría de Hadex.
¡Como tira la tierra!
ResponderEliminarNo me extraña..... Esta semana e vuelto a Galicia toda la semana y cada vez me enamora mas esa tierra.
Y así , una semana al mes.
Saludos amigos.
É fermoso que un Arxentino nos descubra productos da nosa terra. Por diante da miña casa pasa o fillo do Miño, o Sil, e como di o refrán " O Sil leva a auga e o Miño leva a fama".
ResponderEliminarApertas fortes, fortes
Feliz semana.
ResponderEliminarBuenas noches:
ResponderEliminarA mí el puente me parecía de mi tierra, de Burgos;-)
Para que no se enfade Cuspe de pita, copio y escribo estos versos en galego:
" Tres cosas hai en Ourense
que non as hai en España,
Santo Cristo, a Ponte Romana,
e as Burgas fervendo auga".
Saúdos. Gelu
No me extraña, yo vivo en España, no soy gallega, pero pienso muchas veces en Galicia, me encanta.
ResponderEliminarBiquiños, Antón.
POIS, ¡EI CARBALLEIRA!
ResponderEliminarTamén se esta a perder o aturuxo.
¿En que lugar de Bos Aires atopaches ese leite Antón? Terei que andar espabilada a ver se o atopo.
ResponderEliminarBiquiños
Noto unha certa tranquilidade, pois ben pasar e seguir relajandoos mentres vedes O RAIO VERDE
ResponderEliminarSaúdos A.Cris
Di que si Antón, polo que sei e me tes contado, sempre a levarás dentro.
ResponderEliminarUnha aperta
Éche ben curioso o envase e mais a marca. Aínda que o nome espero que non signifique que "bautizan" o leite, que a auga do Miño xa foi máis pura do que é.
ResponderEliminarDi que non...sabes unha cousa que me descolocou de arxentina, non teñen nin fanta, nin kas, nin mirinda de limon. SAúdos meu
ResponderEliminar