Preciosa

Cando meu avó Juan Antonio tiña 13 anos naceu María Preciosa na casa veciña da aldea de San Xián de Torea.
Poucos anos máis tarde Juan Antonio deixou Galicia para sempre e veu á Arxentina buscando unha nova vida.
Ela medrou na aldea e coñeceu ao meu bisavó Francisco, un home alto e de bo humor, que cando mallaban o pan cunha máquina facía rir ás mulleres e berraba ¡eeepa! namentres facían o traballo.

Primeiro foi o seu home, e despois ela, con case 40 anos, a súa nai e tres fillas; todos seguiron o camiño da emigración.
A súa familia estableciouse en Avellaneda, doutro lado do Riachuelo, preto da Cidade de Bos Aires.

Xa pasaron case 50 anos dende que María Preciosa chegou á Arxentina e hoxe lembra aqueles tempos e aquelas persoas e fala cun bisneto de Francisco, o veciño da aldea que a facía rir.
Ese bisneto, que son eu, nado tan lonxe da terra, pensa que ela é a testemuña da súa identidade.
Xeracións e xeracións de galegos da Ría de Muros que non morren porque o sangue perdura nos fillos dos seus fillos.

María Preciosa e máis eu sabemos que o repinaldeiro está camiño á fonte seca, e ámbolos dous rimos cando falamos na nosa lingua tan lonxe de San Xián...

A flor é un agasallo para ela no seu cumpreanos número 87.

Antón.

(Se queres ver mellor a foto pica nela)

(Traducción en comentarios)