Séntome ahí, na frescura da túa sombra, e quedo en silenzo, deixando que a miña soidade escorregue e molle a terra que cubre as túas raigames. Despois dun tempo, subirá polo teu tronco áspero ata as ponlas, onde se encherá de sol e de luz para alimentarte a ti e facer medrar esas follas túas que me dan sombra e me devolven a soidade pinga a pinga, nese inevitable círculo que nos mantén sempre un a carón do outro.
Foto: Cuspedepita ( Samanea Samán- Árbore da choiva- Xardín botánico de Tenerife)
Traducción en comentarios