miércoles, 20 de enero de 2010

Leite



Hoxe fun mercar leite...
Aínda que viva en Bos Aires, non podo deixar de pensar en Galicia ;-)

Saúdos.

Antón.

26 comentarios:

Antón de Muros dijo...

Hoy fui a comprar leche.

Aunque viva en Buenos Aires no puedo dejar de pensar en Galicia ;-)

Saludos.

Antón.

abueloscrisytoño dijo...

Esta claro que a empresa ten algo que ver con Galicia
Saúdos
A.Cris

Pedro Ojeda Escudero dijo...

Hay sabores que se llevan dentro.

Son Unha Xoaniña dijo...

E que Galiza vai nos xenes.
Saúdos.

vintxuca dijo...

Galego 100% e non un 33% como tratan de imponhernos algúns cos seus decretos!!!!!!!!!!!!!

fonsilleda dijo...

Ben feito. ¿Por que non?
Bicos

Marcelo dijo...

No la conocía. Debe ser noble y generosa.
Un abrazo!

PABLO JESUS GAMEZ RODRIGUEZ dijo...

El sabor de mi infancia, con colacao y galletas "Maria".

Abrazos.

HADEX dijo...

Claro Antón...o Miño desemboca no Atlántico e reconvírtese ao chegar a Arxentina...heheheh....bicos!!!

Chousa da Alcandra dijo...

Hadex atopoulle motivacións a ese nome para o leite arxentino. Moi ó xeito, si señor!

Paz Zeltia dijo...

ai, antón!
ás veces para facer poesía non se precisan versos!


a foto da cabeceira encheume a mirada de luminosidade neste dia escuro

Cuspedepita dijo...

Ten razón Zeltia :-))

Gústame o deseño do envase. ¿Sería de Ourense o dono de leite Miño? Penso que a ponte que aparece no debuxo é a ponte vella da cidade das Burgas.

Boa viaxe ! :-))

Chuchiños.

São dijo...

...e a Galiza merece , sim, que nos recordemos muito dela!

Apertas.

poemas de ruben dijo...

Orgullo del nombre y yo haría lo mismo al encontrarla:Sabrá algo a Galicia.
Saludos

paideleo dijo...

Mesmo a ponte semella a ponte nova de Ourense.
Gustoume a teoría de Hadex.

Miguel Martinez Martinez dijo...

¡Como tira la tierra!
No me extraña..... Esta semana e vuelto a Galicia toda la semana y cada vez me enamora mas esa tierra.
Y así , una semana al mes.
Saludos amigos.

Victoria dijo...

É fermoso que un Arxentino nos descubra productos da nosa terra. Por diante da miña casa pasa o fillo do Miño, o Sil, e como di o refrán " O Sil leva a auga e o Miño leva a fama".
Apertas fortes, fortes

São dijo...

Feliz semana.

Anónimo dijo...

Buenas noches:

A mí el puente me parecía de mi tierra, de Burgos;-)

Para que no se enfade Cuspe de pita, copio y escribo estos versos en galego:

" Tres cosas hai en Ourense
que non as hai en España,
Santo Cristo, a Ponte Romana,
e as Burgas fervendo auga".

Saúdos. Gelu

irene dijo...

No me extraña, yo vivo en España, no soy gallega, pero pienso muchas veces en Galicia, me encanta.
Biquiños, Antón.

mariajesusparadela dijo...

POIS, ¡EI CARBALLEIRA!
Tamén se esta a perder o aturuxo.

Carmen Graña Barreiro dijo...

¿En que lugar de Bos Aires atopaches ese leite Antón? Terei que andar espabilada a ver se o atopo.
Biquiños

abueloscrisytoño dijo...

Noto unha certa tranquilidade, pois ben pasar e seguir relajandoos mentres vedes O RAIO VERDE
Saúdos A.Cris

Carlos Sousa dijo...

Di que si Antón, polo que sei e me tes contado, sempre a levarás dentro.

Unha aperta

paidovento dijo...

Éche ben curioso o envase e mais a marca. Aínda que o nome espero que non signifique que "bautizan" o leite, que a auga do Miño xa foi máis pura do que é.

An dijo...

Di que non...sabes unha cousa que me descolocou de arxentina, non teñen nin fanta, nin kas, nin mirinda de limon. SAúdos meu