A nai do meu tataravó Antonio Rey tiña oito anos e vivía en Torea (Muros) cando o Cabildo de Bos Aires botou ao virrei Cisneros.
Hoxe, dous séculos despois, penso nas dúas beiras do océano (non esquecín as miñas orixes).
Curiosamente, o meu avó chegou en 1927 a un país cunha bandeira que ten as mesmas cores da bandeira galega.
Unha aperta dende Arxentina.
Antón.
(escarapela arxentina, bandeira galega, Cabildo de Bos Aires)
14 comentarios:
Agora a familia está espallada nas dúas beiras ;-)
Felicidades y un enorme abrazo a todos nuestros amigos/as de ese querido pais hermano...!
¡Felicidades, Antòn!
Hai casualidades que tal vez non o sexan, Antón.
Feliz cumpleanos Arxentina!
Parabens para Argentina.
E para ti en especial.
Bicos.
Un abrazo compañero!
Parabéns por ter mantido o teu corazón en dúas terras, ledo bicentenario. Saúdos e apertas
Non reparara eu nas cores das dúas bandeiras!
[así as dúas se funden mellor no teu corazón]
unha aperta
Unha aperta desde As Burgas, quentiña e agarimosa.
Arxentina é un pais no tránsito entre a adolescencia e a xuventude comparado coa vella Europa, e pode recoñecer moitos dos seus rasgos nas nosas enrugas.
Polo demáis ata a elección dos colores da súa bandeira parece premonitorio de que tantos galegos o escollerían para comezar unha vida nova.
Parabéns polo bicentenario !
Apertas para a familia que se espalla nesa beira :-)
Primeiro que tudo, deixa-me dizer-te que tens dois filhos liiiindos mesmo!
Há casos em que o oceano une em vez de separar, não é?
Apertas.
• Góstame o bandeira galega pero non o seu escudo. Eu preferiría a separación da igrexa do estado... hasta na bandeira.
• apertas
CR & LMA
________________________________
•
Felicidades Arxentina...ademáis das cores, hai cousas marabilhosas alá...ben sabes que son unha apaixoada de esa beira.Unha aperta enorme!!!!
Não há acasos nem coincidências, companheiro!~
Uma feliz semana.
Publicar un comentario