miércoles, 11 de junio de 2008

Mónica Alonso




Se de algo podemos gabarnos os fonsagradinos é de ser viciños, amigos ou familiares dunha das escultoras galegas máis internacionais: Mónica Alonso.

9 comentarios:

Anónimo dijo...

Boas noites Marisa, veño do blog de Ángel, e dicirche que efectivamente a moza que aparece na foto dos blogueiros é unha das fillas de Cuco, neste caso Salomé (non pola de Eurovisión senón pola nai do noso patrón o apóstolo Santiago O Maior) que agora voa pola "ciudad condal". Como che teño dito que Santa Lucía conserveche a vista, pois sempre agradezo moito os comentarios sobre o parecido cos meus fillos, xa que como diría o noso amigo Chousa "mater semper certa est" pero o pai....
O gaiteiro da útima fotografía é o meu bo amigo "Mingos de Pita" (..como quen di un curmán para ti).
Unha aperta.

Nemo dijo...

Vaites!!
é como se titula este cadro?

Lapis-vermello dijo...

Moi interesante. Peroda por non visitarte antes, pero e que non tiven tempo. Bicos.

Cuspedepita dijo...

Cuco, para que vexas que a miña vista está mellor do que ti pensas ;-) Teño miopía, pero como di meu irmán polos espellos do seu coche, "teño uns anteollos boísemos " :-)))
Non sei como será a nai da rapaza, pero ti non podes negalo, amigo...
Saúdame ao meu curmán Mingos e para ti e os teus vai outra aperta.

Cuspedepita dijo...

Marcos, anque na foto parece un cadro, é unha escultura. Chámase "Color de carne viva " e pertence á exposición "Color carne" que presentou na galería May Maré de Madrid.

Cuspedepita dijo...

Non hai nada que perdoar, Zanfonista, xa sei que andarás con exames :-)

Biquiños

Anónimo dijo...

Non sabemos nin o que temos na casa. Graciñas por achegarnos a obra de Mónica.

Cuspedepita dijo...

Tes razón, Vakastolas, e creo que desde os blogs podemos facer algo para remedialo :-)
Cada quen pode aportar o seu graíño...

d´Agolada dijo...

Pois non sei que dicir, felicidades non? Bicos