jueves, 11 de junio de 2009

A casa abandonada




Primeiro foi unha construcción do persoal do ferrocarril, despois foi un bar e por último ficou baleira.

O outro día descubrín que ten un vixía no primeiro andar...
(Traducción en comentarios)

20 comentarios:

Antón de Muros dijo...

La casa abandonada

Primero fue una construcción del personal del ferrocarril, después fue un bar y por último quedó vacía.

El otro día descubrí que tiene un vigía en la primera planta ...

Antón.

fonsilleda dijo...

Case sempre ese tipo de casas teñen o romanticismo que lles dá o misterio, o descoñecido. A túa, ademais está fermosa nas fotos, con ese vixiante, tan quedo...
Deixo unha aperta.

Pedro Ojeda Escudero dijo...

Cuántos misterios hay siempre en una casa vacía...

Aniña (@vampyevil) dijo...

que sitio mas chulo... siempre vigilado.

Barreira dijo...

Estiven en Cuba fai pouco i é impresionante as vivendas señorias que hai en estado ruinoso. E non están valeiras.
Saudos.

nachocarreras dijo...

Las casas vacías tienen esos misterios que nos gustan, siempre tienen alguna historia por descubrir.
Saludos.

Cuspedepita dijo...

Ese vixía, case fantasma, que habita a casa, quizá non sexa máis que unha representación de todas as almas que por alí pasaron, e que algunha vez desexaron quedarse.
Apertas con sol.

abueloscrisytoño dijo...

Coa chegada do terceiro neto Roi, non o parece pero me rompeu un pouco a rutina. Agora teño unha chea de blogs amigos pendentes de ver e ler, que espero poder pór ao día durante esta semana.
Din por estas terras que cando os gatos dormen moito é que vai chover aínda que este parece que só toma o sol, mira que són cómodos.
En canto á casa se xa pechada ten misterio con vixiante xa non che digo.
A.Cris

paideleo dijo...

Ten un vixía e seguro que muitos segredos para contar.

Chousa da Alcandra dijo...

Ese vixía dalle constancia do seu valor; que xa se ve de por sí.

Unha aperta

Nome Andrés dijo...

Temo que lo peor está por llegar: se me antoja un futuro extraño e incierto para esa casa.
Un saludo

vakastolas dijo...

Un pouco pálido, sospeitoso...

matrioska_verde dijo...

pois que pena porque semella unha casa ben bonita.

bicos,

Paz Zeltia dijo...

vaia! que sensación de inquedanza produce... (será influencia das películas de medo)
e tí parece que vas pola rúa co periscopio, porque descubres cousas curiosas, no medio do traxín.

CriS dijo...

En las casas siempre queda algo de quien allí habitó...a veces se ve... a veces no... pero vacías del todo creo que nunca quedan...

bss

Mariela Sánchez dijo...

A miña casa é a cinco rúas da "garita"... (que era o nome do sitio cando foi un bar) e xamáis tiven en conta ao vixía!!!
Lembro que nos anos oitenta, eu pasaba en bici por aí, e isa casa tiña un arbor dentro; no meio do bar que logo foi centro cultural.
Nestes días vou darme unha volta por ver ao inquietante vixía.

Antón de Muros dijo...

FONSILLEDA: tes razón, as casas abandonadas están cheas de misterio.
Unha aperta.

PEDRO: parece como si las custodiaran los espíritus de aquellos que las habitaron...
Un abrazo.

ANIÑA: me alegra que te haya gustado.
Un beso.

BARREIRA: imaxino que tiveches unha viaxe inesquecible.
Eu non coñezo a illa.
Saúdos.

Antón de Muros dijo...

NACHO: así es :-)
Saludos.

CUSPEDEPITA: é case un fantasma, tes toda a razón ;-)
Chuchos.

ABUELOSCRISYTOÑO: parabéns por Roi!
Unha aperta.

PAIDELEO: moitos segredos. Moitos.
Unha aperta.

Antón de Muros dijo...

CHOUSA: grazas pola visita :-)
Unha aperta.

ANDRÉS: el futuro es inquietante... vaya idea.
Que podamos estar a salvo los que no vivimos en esa casa ;-)
Saludos.

VAKASTOLAS: tes razón. Esa "persoa" está moi pálida ;-)
Saúdos.

ALDABRA: ben bonita, sí.
Saúdos.

Antón de Muros dijo...

ZELTIA: jajaja, ando co periscopio pola cidade, tes razón :-)
Unha aperta.

CRIS: están llenas de misterio :-)
Bicos.

MARIELA: é ben certo o que contas.
Mándalle os meus saúdos ao vixía ;-)
Bicos.